Strummeryzmy – cytaty Joe Strummera o życiu

Joe Strummer (1952-2002), wokalista The Clash, był nie tylko muzykiem. Chciał też, byśmy przejrzeli na oczy. Był dla wielu bohaterem i nauczycielem. Wygrał z długoletnią depresją. Lata później zmarł w pokoju ducha. Oto moje ulubione cytaty Strummera o życiu.

„Najodważniejszą rzeczą jest zmierzenie się ze samym sobą. Być szczerym ze sobą – to odważniejsze niż pobicie kogoś. To nazywam odwagą.”
„Moje motto to „po co ten pośpiech”? Próbuję przekazać nowoczesnemu światu, że powinniśmy siąść razem i trochę więcej pomyśleć.”

Julien Civange and Joe StrummerJulien Civange i Joe Strummer (po prawej), 1984
Autorka: Laura bland (CC-BY-SA 3.0)

„Kiedy obwiniasz siebie, to uczysz się z tego. Jeśli obwiniasz kogoś innego, nie uczysz się nic, bo „hej, to nie Twoja wina, to jego wina, o tam!”.”
„Każdy powinien zrozumieć, że nie można żyć przeszłością, jeśli chce się przyszłości. Każda sekunda powinna prowadzić do kolejnej.”
„Chciałbym powiedzieć, że ludzie mogą zmienić cokolwiek chcą – i to jest wszystkim na świecie. Pokaż mi jakiś kraj, a będą w nim ludzie. To ci ludzie tworzą ten kraj. Ludzie powinni przestać udawać, że nie żyją tutaj. Podążają oni swoimi małymi ścieżkami. Jestem jednym z nich. Musimy jednak przestać biegać po naszych dróżkach. Ludzie mogą wszystko i zaczynam się tego uczyć. Ludzie wyrządzają sobie złe rzeczy – to dlatego, że zostali pozbawieni człowieczeństwa. Przyszedł czas, żeby to człowieczeństwo znalazło się w centrum i zacząć się trzymać tego. Chciwość… to nigdzie nie prowadzi! Powinni umieścić to na wielkim billboardzie na Times Square. Pomyśl o tym. Bez ludzi jesteś nikim.”

Fragment cytatu na początku teledysku nagranego po śmierci Joe:

„Jeżeli możesz popełniać błędy, to uważam, że powinieneś to robić. Niestety ludzie wcale nie lubią, kiedy się do nich przyznajesz.”
„Nienawidzę kiedy wychodzę i słyszę jak rodzice zaczynają z „nie rób tego”, „skończ z tym”, kiedy jakieś dziecko zwisa sobie z poręczy czy coś podobnego. Jest zbyt wiele „nie rób tego”. Zaskakuje mnie to.”
„Zdefiniuję to jako samoświadomość: umiejętność wiary we własne osądy. Umiejętność widzenia poprzez zasłonę pieprzenia, nagłych zwrotów akcji czy propagandy. Może też jako myślenie o sobie.”

 

„Władza podobno bierze się z mądrości, ale od swoich wczesnych lat zauważyłem, że władza to tylko system kontroli i nie ma żadnego powiązania z mądrością. Szybko zrozumiałem, że albo masz władzę, albo zostajesz stłamszony.”
„Jestem jednym z tych, którzy zbierają małe i interesujące kawałki drewna i przywiązują się do nich. Albo, wiesz, potrafi mnie zafascynować opakowanie puszki z sardynkami. Albo mała kukułka.”
„Gazety dostarczają nam tylko złych wieści, które są po to, byśmy żyli w ciągłej paranoi.”
„Musimy się nauczyć żyć razem, bardziej się tolerować i odrzucić to co nasi ojcowie nas nauczyli w sprawach nienawiści między narodami.”

Joe Strummer z The Pogues w Japonii, 1992Joe Strummer z The Pogues w Japonii, 1992
Autor: Masao Nakagami (CC-BY-SA 2.0)

„Nic nie zastąpi samozaparcia. Talent nie zrobi tego. Nie ma nic częstszego niż ludzie, którzy mają talent, ale nie osiągneli sukcesu. Geniusz też nie. Niedoceniony geniusz to już prawie przysłowie. Edukacja też nie. Świat jest pełen wyedukowanych wraków. Samozaparcie i determinacja są same w sobie wszechmocne.”
„Dobrze jest znać swoją wartość, ale trzeba znać granice. Nie możesz odpłynąć klepiąc się po plecach.”
odpowiedź na pytanie „Jak udaje Ci się utrzymać Twój idealizm czy też naiwność?”
„Musisz być trochę głupi.”
„Wiedziałem, że muszę mniej lub bardziej utrzymać zdrowy umysł, nie stać się zgorzkniałym – tego chciałem uniknąć. Zaczynać coś jak „co oni mi zrobili, chlip, chlip, chlip” w kącie. Nie ma z tego wyjścia, to jak wir. Wiedziałem, że to by było piekło na Ziemi, więc próbowałem wszystkim obwiniać siebie, co zresztą było bardzo na miejscu.”
„Tak więc mój prawdziwy głos jest bezużyteczny – zero i pustka – ale nie możemy też wyjść na ulicę palić czy rabować, bo nas zapuszkują. Zostaje więc głos, który każdy posiada – banknot. Próbuję przekazać, że jeśli chcę kupić nagranie, to biorę mój banknot i idę do jakiegoś kolesia z jego dziwacznym, popieprzonym sklepem. Nie dam tej kasy Virgin Megastore. To samo gdy chcę kupić ciuchy – nie pójdę już do Gap. Pójdę do Sklepu Krysi z Brzydkimi Ubraniami. Tak używam mojego głosu – mój banknot to mój głos. Nie pójdę do sieciowego fast fooda. Pójdę do miejsca, którego właścicielami są ludzie, gdzie właściciel stoi za barem dłubiąc w zębach. To moja nowa droga życiowa. Używaj swojego głosu – Twój banknot to Twój głos.”

Zdjęcie wprowadzające , autor Masao Nakagami, licencja CC BY-SA 2.0 (flickr)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.